آیا فکر می‌کنید پرینت سه‌بعدی فقط فشار دادن یک دکمه و تماشای جادوی آن است؟ در واقع، فرآیند تبدیل یک طرح دیجیتال به یک شیء فیزیکی، یک چرخه پیچیده و چند مرحله‌ای است که بسیار فراتر از کار با یک دستگاه ساده است. برخلاف روش‌های تولید کاهشی که در آن ماده از یک بلوک حذف می‌شود، پرینت سه‌بعدی یک شیء را لایه به لایه می‌سازد و به‌طور متوالی لایه‌هایی از مواد را اضافه می‌کند تا به فرم نهایی برسد.

این مقاله به شما کمک می‌کند تا این فرآیند کامل را گام به گام درک کنید. این سفر با یک مدل دیجیتال آغاز می‌شود، که نمایشی مجازی از شیء مورد نظر است و به‌عنوان داده اولیه عمل می‌کند. سپس این مدل توسط یک نرم‌افزار تخصصی به‌نام “اسلایسر” پردازش می‌شود. اسلایسر مدل را به صدها یا هزاران لایه نازک و افقی تقسیم می‌کند و دستورالعمل‌های دقیقی را برای پرینتر سه‌بعدی در قالبی قابل خواندن برای دستگاه به‌نام G-code تولید می‌کند. فایل G-code پس از انتقال به پرینتر، هر حرکت هد پرینت را کنترل می‌کند و اکستروژن، سرعت و دما را برای ساخت شیء تنظیم می‌کند.

کاربردهای این فناوری بسیار گسترده و متحول‌کننده است؛ از محصولات مصرفی و دستگاه‌های پزشکی گرفته تا ابزارهای صنعتی و قطعات نهایی. یکی از مهم‌ترین کاربردها، “ساخت نمونه اولیه سریع” است که در آن زمان از ایده اولیه تا نمونه فیزیکی از چند هفته به چند روز کاهش می‌یابد و امکان تکرار طراحی سریع‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر را فراهم می‌کند. موفقیت در این زمینه به یک مرحله واحد وابسته نیست، بلکه به یکپارچگی بی‌نقص تمام مراحل بستگی دارد: کیفیت مدل اولیه، یکپارچگی فرمت فایل آن، دقت فرآیند آماده‌سازی، انتخاب‌های استراتژیک در نرم‌افزار اسلایسر و انتخاب فناوری پرینت مناسب. هر یک از این مراحل به دیگری وابسته است و یک نقص در یکی می‌تواند به شکست در کل فرآیند منجر شود.

آنچه در ادامه می‌خوانید ... نمایش فهرست

چطور مدل سه‌بعدی مناسب برای پرینت انتخاب کنیم؟ معرفی بهترین مخازن و بازارهای آنلاین

اولین قدم در هر پروژه پرینت سه‌بعدی، تهیه یک مدل دیجیتال است. این کار می‌تواند با ساخت یک مدل از ابتدا یا دانلود آن از مجموعه‌ای گسترده از مخازن و بازارهای آنلاین انجام شود. انتخاب منبع یک تصمیم حیاتی است که نه تنها بر هزینه، بلکه بر کیفیت و قابلیت پرینت نهایی شیء نیز تأثیر می‌گذارد.

مخازن مدل‌های رایگان: Thingiverse

برای کسانی که بودجه محدودی دارند یا به دنبال طرح‌های متنوع برای استفاده شخصی هستند، مخازن اجتماعی یک منبع ارزشمند محسوب می‌شوند.

Thingiverse به‌عنوان بزرگ‌ترین مخزن سه‌بعدی شناخته می‌شود که یک جامعه آنلاین بزرگ از تولیدکنندگان را در خود جای داده است. جذابیت اصلی آن، مجموعه گسترده‌ای از فایل‌های دیجیتال است که دانلود و استفاده از آن‌ها کاملاً رایگان است. این ویژگی آن را به یک نقطه شروع ایده‌آل برای مبتدیان و علاقه‌مندان تبدیل می‌کند که هنوز در حال کاوش در این فناوری هستند. با این‌حال، مهم است بدانید که اگرچه یک مدل از Thingiverse رایگان است، اما برای استفاده شخصی و غیرتجاری مجوز دارد که برای هر کسی که به دنبال کسب درآمد از پرینت‌های خود است، یک نکته حیاتی به‌شمار می‌رود. یکی از پیامدهای ماهیت اوپن‌سورس بودن این پلتفرم این است که کیفیت و قابلیت پرینت مدل‌ها می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد، زیرا توسط ترکیبی از افراد حرفه‌ای و علاقه‌مندان ارائه می‌شوند و هیچ تضمینی برای کیفیت وجود ندارد.

بازارهای آنلاین با مدل‌های پولی و باکیفیت

برای کاربرانی که از تغییرپذیری مدل‌های رایگان خسته شده‌اند، یک بازار جدید با تمرکز بر کیفیت تضمین‌شده ظهور کرده است. این تغییر، نتیجه مستقیم مشکلی است که بسیاری از تولیدکنندگان تجربه کرده‌اند: صرف زمان و مواد برای یک مدل رایگان، فقط برای کشف اینکه آن مدل قابل پرینت نیست. بازارهای معتبر این مشکل را با معرفی یک فرآیند بررسی حل کرده‌اند. به‌طور مثال، MyMiniFactory یک بازار است که قابلیت پرینت فایل‌های خود را تضمین می‌کند و تمام مدل‌ها را تحت بررسی نرم‌افزاری و آزمایش‌های جامعه قرار داده است. این فرآیند دقیق، سطح بالاتری از اطمینان را فراهم می‌کند و آن را به انتخابی ارجح برای کاربرانی تبدیل می‌کند که به دنبال مدل‌های قابل اعتماد و با کیفیت بالا، به‌ویژه برای کاربردهایی مانند مینیاتورها و فیگورهای رومیزی هستند.

سایر پلتفرم‌ها برای بخش‌های مختلف بازار طراحی شده‌اند. Cults، یک پلتفرم مستقل و خودتأمین مالی، مستقیماً به طراحان امکان می‌دهد تا آثار خود را بفروشند و درصد بالایی از درآمد را حفظ کنند. این پلتفرم به‌صراحت خود را به‌عنوان جایگزینی برای بازارهای متعلق به تولیدکنندگان پرینتر معرفی می‌کند و خود را به‌عنوان مکانی که طرح‌ها برای منافع تجاری مورد سوء استفاده قرار نمی‌گیرند، معرفی می‌کند. این استقلال از یک اکوسیستم خاص، یک پیشنهاد ارزشمند برای سازندگانی است که نگران مالکیت معنوی خود هستند. در مقابل، Gambody به علاقه‌مندان جدی‌تر می‌پردازد و مدل‌های با کیفیت، با پلی‌گون بالا و فوق‌العاده دقیق از بازی‌های ویدیویی و کتاب‌های کمیک را ارائه می‌دهد که قیمت و حجم فایل آن‌ها نشان‌دهنده کیفیت حرفه‌ای آن‌ها است. برای کسانی که به یک مدل نیاز دارند اما مهارت طراحی آن را ندارند، یا پرینتر شخصی ندارند، خدماتی مانند Craftcloud و Print a Thing یک راه‌حل کامل ارائه می‌دهند. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهند یک مدل را آپلود کرده و آن را پرینت شده و مستقیماً درب منزل تحویل بگیرند. برخی حتی خدمات طراحی سفارشی نیز ارائه می‌دهند که پرینت سه‌بعدی را از یک سرگرمی به یک سرویس حرفه‌ای بر اساس تقاضا تبدیل می‌کند.

مجموعه‌ای از مدل‌های سه‌بعدی در فرمت‌های مختلف (مانند OBJ، STL، 3MF) که روی یک صفحه نمایش کامپیوتر نشان داده شده‌اند و نمایی از یک مدل در نرم‌افزار مدل‌سازی نیز دیده می‌شود.

مقایسه فرمت‌های فایل پرینت سه‌بعدی (STL، OBJ و 3MF): کدام بهتر است؟

پس از تهیه یک مدل، آن به‌عنوان یک طرح اولیه دیجیتال در یک فرمت فایل خاص وجود دارد. انتخاب و درک این فرمت بسیار مهم است، زیرا فرمت تعیین‌کننده سطح جزئیات، رنگ و اطلاعات مواد است که می‌تواند به پرینتر منتقل شود. تکامل این انواع فایل، پیشرفت صنعت از نمونه‌سازی ساده به تولید پیچیده و چندمنظوره را نشان می‌دهد.

STL: استانداردی که دیگر کافی نیست

فرمت STL (Stereolithography) “استاندارد اصلی” و پرکاربردترین نوع فایل در صنعت پرینت سه‌بعدی است. این فرمت که در سال ۱۹۸۷ توسط شرکت 3D Systems توسعه یافت، به‌دلیل سادگی و سازگاری گسترده با اکثر نرم‌افزارهای اسلایسر، به یک انتخاب تقریباً جهانی تبدیل شده است. از نظر فنی، یک فایل STL سطوح یک مدل جامد را با استفاده از شبکه‌ای از مثلث‌های موزاییکی نمایش می‌دهد. این تقریب برای هندسه‌های ساده کافی است، اما یک محدودیت قابل‌توجه دارد: تنها هندسه و جزئیات سطح را ذخیره می‌کند و اطلاعات مربوط به رنگ، بافت، مواد یا مقیاس را دربر نمی‌گیرد. این تمرکز صرف بر هندسه باعث می‌شود که سبک و پردازش آن آسان باشد، اما استفاده از آن برای پرینت‌های پیچیده‌تر و با ویژگی‌های متعدد را محدود می‌کند.

OBJ و 3MF: فرمت‌های نسل جدید برای پرینت پیشرفته

با پیشرفت فناوری پرینت سه‌بعدی، محدودیت‌های فرمت STL به یک گلوگاه برای طراحان و مهندسان تبدیل شد. این امر منجر به توسعه انواع فایل‌های توانمندتر مانند OBJ و 3MF شد.

فرمت OBJ یک پله بالاتر از STL در نظر گرفته می‌شود. این فرمت از چندضلعی‌های متعددی از جمله مثلث و شش‌ضلعی برای تعریف یک مدل استفاده می‌کند که امکان نمایش نرم‌تر و دقیق‌تری از اشکال پیچیده را فراهم می‌کند. نکته مهم این است که فایل‌های OBJ از داده‌های هندسه و بافت پشتیبانی می‌کنند و آن‌ها را به انتخابی ارجح برای طرح‌های هنری و پیچیده که به رنگ و بافت نیاز دارند، تبدیل می‌کند. اگرچه OBJ به‌طور گسترده توسط اکثر اسلایسرها و ابزارهای CAD پشتیبانی می‌شود، اما هنوز یک ایراد دارد: فاقد اطلاعات مقیاس است که می‌تواند منجر به مغایرت در اندازه در طول تولید شود.

فرمت 3MF اغلب به‌عنوان “استاندارد جدید بالقوه” برای پرینت سه‌بعدی نامیده می‌شود. این فرمت به‌طور خاص برای غلبه بر مشکلات ذاتی فرمت‌های دیگر و پشتیبانی از پیچیدگی‌های تولید افزایشی مدرن توسعه یافته است. به‌عنوان یک فرمت مبتنی بر XML، 3MF می‌تواند تمام اطلاعات لازم را در یک فایل فشرده و واحد قرار دهد. این اطلاعات شامل نه تنها هندسه و بافت، بلکه داده‌های مقیاس، رنگ و مواد نیز می‌شود. این فرمت همچنین “قابل خواندن توسط انسان” است که امکان ویرایش احتمالی و ساده‌سازی فرآیند آماده‌سازی پرینت را فراهم می‌کند. توانایی آن در انتقال مدل‌های سه‌بعدی با تمام جزئیات از طراحی تا پرینت بدون از دست دادن اطلاعات، یک مزیت بزرگ برای صنایعی است که به مشخصات دقیق مواد و رنگ نیاز دارند؛ مانند کاربردهای هوافضا و پزشکی.

رفع خطاهای مدل سه‌بعدی قبل از پرینت: راهنمای گام‌به‌گام

حتی پس از انتخاب فرمت فایل بهینه، یک مدل دیجیتال همیشه بلافاصله برای پرینت آماده نیست. انتقال از یک مدل مجازی به یک شیء فیزیکی نیازمند یک مدل “ضدنشت” است، اصطلاحی که برای توصیف یک مش بدون سوراخ یا وجوه همپوشان که اگر با آب پر شود “نشت” می‌کند، استفاده می‌شود. یک پرینتر سه‌بعدی باید یک حجم جامد را پرینت کند و هرگونه خطا در مش می‌تواند منجر به شکست پرینت شود. این امر مرحله آماده‌سازی دیجیتال را به یک قدم حیاتی و غیرخطی در فرآیند کار تبدیل می‌کند، زیرا مشکلات یافت شده در مراحل بعدی ممکن است نیاز به بازگشت به این مرحله برای اصلاح داشته باشند.

نمایی از یک صفحه کامپیوتر که یک نرم‌افزار تعمیر مدل سه‌بعدی را نشان می‌دهد، با نقاط یا خطوط قرمز که خطاهای مش را برجسته می‌کنند.

ابزارهای هوشمند برای رفع خطاهای رایج مش

چندین خطای رایج می‌توانند یک مدل را غیرقابل پرینت کنند. شایع‌ترین آن‌ها، هندسه غیرچندلتی (non-manifold geometry) است که زمانی رخ می‌دهد که یک مش دارای سوراخ، وجوه همپوشان یا لبه‌هایی باشد که به چیزی متصل نیستند. سایر مشکلات شامل سوراخ‌ها یا شکاف‌ها است که در آن وجوه از دست رفته، مدل را غیرچندلتی می‌کند، و نرمال‌های معکوس که در آن وجوه مدل به‌جای بیرون به داخل جهت‌گیری کرده‌اند که اسلایسر را گیج می‌کند.

مجموعه‌ای گسترده از ابزارهای نرم‌افزاری برای اصلاح این مشکلات وجود دارد که برای تمام سطوح تخصص طراحی شده‌اند. برای مبتدیان، ابزارهای ساده و خودکار با یک کلیک ارزشمند هستند.

Microsoft 3D Builder، یک برنامه رایگان برای ویندوز، قادر به تشخیص و تعمیر خودکار خطاهای رایج مدل است، فرآیندی که می‌تواند به‌سادگی کلیک کردن روی یک اعلان باشد که هنگام بارگذاری یک مدل با طرح قرمز ظاهر می‌شود. به‌همین ترتیب، MeshInspector یک رابط کاربری آسان برای تعمیر با یک کلیک مشکلات رایج مانند مش‌های خودتقاطع و شکاف‌ها ارائه می‌دهد و اطمینان می‌دهد که مدل‌ها قبل از پرینت “ضدنشت” هستند.

Meshmixer و MeshLab: ابزارهایی برای کاربران پیشرفته

برای کنترل دستی و همه‌کاره‌تر، Meshmixer یک ابزار محبوب و قدرتمند است. این برنامه یک رابط کاربری آسان را فراهم می‌کند و در عین حال قابلیت‌های تعمیر پیشرفته را نیز ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند از ابزار Analysis > Inspector برای برجسته کردن و تعمیر خودکار مناطق مشکل‌ساز استفاده کنند. برای اصلاحات گسترده‌تر، از منوی Edit > Make Solid می‌توان برای تبدیل یک مش پیچیده و احتمالاً غیرچندلتی به یک شیء جامد و ضدنشت استفاده کرد، اگرچه این کار ممکن است به تنظیم دقیق تنظیمات برای حفظ جزئیات نیاز داشته باشد. این نرم‌افزار به‌ویژه برای تعمیر مدل‌هایی که در ابتدا برای

پرینت سه‌بعدی طراحی نشده‌اند، مانند مدل‌های ساخته‌شده برای بازی‌های ویدیویی، مفید است. برای پیشرفته‌ترین کاربران، سیستم‌های اوپن‌سورس مانند MeshLab مجموعه‌ای جامع از ابزارها برای ویرایش، تمیز کردن، ترمیم و تبدیل مش‌ها را ارائه می‌دهند که برای پروژه‌های پیچیده و فنی مناسب هستند.

نرم‌افزار اسلایسر چیست و چگونه روی کیفیت پرینت تأثیر می‌گذارد؟

نرم‌افزار اسلایسر به‌عنوان واسطه حیاتی عمل می‌کند که مدل سه‌بعدی آماده شده را به دستورالعمل‌های خاص و قابل خواندن برای یک پرینتر سه‌بعدی ترجمه می‌کند. این نرم‌افزار یک مدل دیجیتال را، که معمولاً در قالبی مانند STL یا OBJ است، می‌گیرد و آن را به یک پشته از لایه‌های نازک و مسطح “اسلایس” می‌کند. سپس یک فایل G-code تولید می‌کند، که مجموعه‌ای از دستورات است که هر حرکت پرینتر، از جمله مسیر نازل، سرعت پرینت و رسوب مواد برای هر لایه را دیکته می‌کند.

اسلایسر جایی است که انتخاب‌های استراتژیک کاربر در مورد ویژگی‌های نهایی یک پرینت انجام می‌شود. هر پارامتر در نرم‌افزار شامل یک توازن بین کیفیت، استحکام و سرعت است.

تصویری نزدیک از صفحه نمایش یک نرم‌افزار اسلایسر که تنظیمات مختلفی مانند ارتفاع لایه، پر کردن داخلی و ساپورت‌ها را نشان می‌دهد.

تنظیمات کلیدی اسلایسر: کدام پارامترها مهم‌ترند؟

ارتفاع لایه (Layer Height): این تنظیم، ضخامت عمودی هر لایه پرینت‌شده را تعیین می‌کند، که بزرگ‌ترین عامل مؤثر بر کیفیت و سرعت پرینت است. ارتفاع لایه نازک‌تر، مانند ۰.۱۲ میلی‌متر، منجر به لایه‌های بیشتر، سطح صاف‌تر و وضوح بالاتر می‌شود، اما زمان پرینت کلی را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. برعکس، ارتفاع لایه ضخیم‌تر، مانند ۰.۳۲ میلی‌متر، منجر به پرینت سریع‌تر با خطوط لایه قابل مشاهده‌تر و جزئیات ظریف کمتر می‌شود.
پر کردن داخلی (Infill): اینفیل به ساختار داخلی یک قطعه پرینت‌شده اشاره دارد که می‌تواند برای صرفه‌جویی در مواد و زمان توخالی باشد یا با یک الگوی داخلی برای افزایش استحکام پر شود. چگالی اینفیل، که به‌صورت درصدی بیان می‌شود، تعیین می‌کند که قطعه چقدر جامد است. برای قطعات صرفاً زیبایی، اینفیل کم ۵ تا ۱۰ درصد کافی است، در حالی که قطعات تحمل‌کننده بار یا سازه‌ای ممکن است به اینفیل بالا از ۴۰ تا ۶۰ درصد یا حتی ۸۰ تا ۱۰۰ درصد برای قطعاتی که باید در برابر ضربه مقاومت کنند، نیاز داشته باشند.
ساپورت‌ها (Supports): از آنجایی که یک پرینتر سه‌بعدی نمی‌تواند روی هوا پرینت کند، ساختارهای ساپورت برای قطعات با ویژگی‌های آویزان یا “شناور” ضروری هستند. یک قانون کلی رایج “اصل ۴۵ درجه” است: اگر یک قسمت آویزان بیشتر از ۴۵ درجه از حالت عمودی باشد، یک ساختار ساپورت برای جلوگیری از شکست پرینت مورد نیاز است. ساپورت‌ها طوری طراحی شده‌اند که پس از تکمیل پرینت به‌راحتی جدا شوند، اگرچه ساپورت‌های درختی معمولاً برای جدا کردن آسان‌تر و مصرف فیلامنت کمتر از یک ساختار شبکه‌ای استاندارد در نظر گرفته می‌شوند.

انتخاب فناوری پرینت: FDM یا رزین؟ کدام برای شما مناسب است؟

انتخاب یک فناوری پرینت، تصمیمی است که وضوح و دقت را با حجم ساخت و ویژگی‌های مواد متعادل می‌کند. دو فناوری رایج پرینت سه‌بعدی رومیزی، مدل‌سازی رسوب ذوب‌شده (FDM) و پرینت مبتنی بر رزین (SLA, DLP, LCD) هستند. در حالی که هر دو روش‌های تولید افزایشی قدرتمندی هستند، بر اساس اصول متفاوتی کار می‌کنند و قطعاتی با ویژگی‌های متمایز تولید می‌کنند.

تصویری که دو نوع پرینتر سه‌بعدی (FDM و رزین) را در کنار هم نشان می‌دهد و قطعه‌ای که هر کدام تولید کرده‌اند به‌وضوح مشخص است تا تفاوت در وضوح و جزئیات را نشان دهد.

FDM (مدل‌سازی رسوب ذوب‌شده)

خدمات پرینت سه بعدیFDM محبوب‌ترین و در دسترس‌ترین نوع پرینت سه‌بعدی است. این فناوری از یک نازل داغ برای ذوب و رسوب فیلامنت ترموپلاستیک استفاده می‌کند و یک شیء را لایه به لایه از پایین به بالا می‌سازد. پرینترهای FDM به‌طور کلی مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند و حجم ساخت بزرگ‌تری نسبت به نمونه‌های رزینی خود دارند. یک مزیت کلیدی FDM، طیف گسترده‌ای از فیلامنت‌های موجود است، از جمله فیلامنت‌هایی با الیاف چوب یا کربن که می‌توانند یک قطعه را قوی‌تر یا مقاوم‌تر در برابر حرارت کنند. FDM به‌ویژه برای پرینت مدل‌های بزرگ، نمونه‌های اولیه کاربردی و قطعات نهایی بادوام مناسب است. با این‌حال، یک ایراد قابل‌توجه، خطوط لایه قابل مشاهده و وضوح پایین‌تر در مقایسه با پرینت رزین است.

پرینت مبتنی بر رزین

پرینت رزین، که شامل Stereolithography (SLA) و Digital Light Processing (DLP) می‌شود، از نور فرابنفش (UV) برای پخت لایه به لایه رزین مایع استفاده می‌کند. این فناوری به‌دلیل توانایی خود در تولید قطعات بسیار صاف و با جزئیات بالا با لبه‌های تیز و بافت‌های ظریف شناخته شده است. این امر پرینترهای رزینی را به انتخاب برتر برای کاربردهایی تبدیل می‌کند که در آن‌ها جزئیات ظریف از اهمیت بالایی برخوردارند، مانند مینیاتورها، نمونه‌های اولیه جواهرات و مدل‌های دندانپزشکی. با این‌حال، پرینترهای رزینی معمولاً حجم ساخت کوچک‌تری دارند و کار با آن‌ها پرهزینه‌تر است، با هزینه‌های مواد بالاتر.

نتیجه‌گیری: چگونه فرآیند پرینت خود را بهینه کنید؟

موفقیت در پرینت سه‌بعدی یک فرآیند جامع و دقیق است که نیازمند تصمیم‌گیری‌های آگاهانه در هر مرحله از فرآیند است. سفر از یک مفهوم دیجیتال به یک شیء فیزیکی یک خط لوله به هم پیوسته است که در آن انتخاب‌های انجام‌شده در یک مرحله مستقیماً بر امکانات و نتایج مرحله بعدی تأثیر می‌گذارد. پس چرا این اطلاعات برای شما مهم است؟

همان‌طور که دیدیم، تکنولوژی پرینت سه‌بعدی دیگر یک رویای علمی تخیلی نیست، بلکه ابزاری قدرتمند است که می‌تواند هزینه‌های نمونه‌سازی را کاهش داده و مسیر نوآوری را برای کسب و کارهای کوچک هموار کند. با درک دقیق این فرآیند، شما نه تنها دانش خود را تثبیت می‌کنید، بلکه می‌توانید از این اطلاعات به‌صورت عملی برای خلق ایده‌های خود استفاده کنید.

حالا که با این راهنمای جامع آشنا شدید، می‌خواهیم بدانیم شما چه کاربردهای جالب دیگری از پرینترهای سه‌بعدی سراغ دارید؟ تجربیات و سؤالات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید تا گفت‌وگوی ما ادامه پیدا کند.

آماده‌اید ایده‌تان را به واقعیت تبدیل کنید؟

همین حالا مدل سه‌بعدی خود را آپلود کرده و پرینت بگیرید.

به دنبال راه‌اندازی کسب‌وکار خود هستید؟

برای دریافت مشاوره رایگان با تیم ما تماس بگیرید.

می‌خواهید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟

برای یادگیری نکات بیشتر و تبدیل شدن به یک متخصص در زمینه پرینت سه‌بعدی، مقاله کامل ما را مطالعه کنید.

منابع:

3dprinting.com

What is 3D printing? How does a 3D printer work? Learn 3D printing

چطور مدل سه‌بعدی مناسب برای پرینت انتخاب کنیم؟ معرفی بهترین مخازن و بازارهای آنلاین

مخازن مدل‌های رایگان: Thingiverse

بازارهای آنلاین با مدل‌های پولی و باکیفیت